Scenariusze

Czarci piach

Przygoda „Czarci Piach” zabierze was do  roku 1778 na Karaiby. Bohaterowie, jednostka kaperska pływająca z odpowiednimi listami wystawionymi przez króla Jerzego wybierze się tam, by zbadać sprawę zaginięć statków handlowych pływających z Nowego Świata do Londynu.

Jakie tajemnice kryją Karaiby doby amerykańskiej rewolucji? Czy dzielna załoga kaperskiego slupa poradzi sobie z nimi?

Zaciągnij się! Przygoda czeka.

Świątynia Trzech Pasji

Nic nie zapowiada, żeby ten dzień miał być w jakiś sposób wyjątkowy. Mewy latają nad głowami, liny cumujących okrętów skrzypią napięte, fale poruszają zadokowanymi statkami, a w powietrzu unosi się woń wszelkich morskich towarów: od muszli, przez wodorosty o różnych właściwościach, sieci rybackie w niezliczonych rozmiarach, aż do egzotycznych gatunków flory i fauny morskiej z całego morza Aras. Handlarze zachwalają świeżość i wyjątkowość swoich towarów w narzeczach, o których nawet nie dane Wam było słyszeć.

Wszystko wywraca się do góry nogami, gdy ciszę rozrywa przypominający skalną lawinę krzyk osydianina z Żywogłazu Nehem.

Świątynia Trzech Pasji to scenariusz w klimatach marynistyczno-przygodowych osadzony w świecie systemu Earthdawn. Jest mocno inspirowany drugą częścią filmu Piraci z Karaibów… oraz Zewem Cthulhu. Został opracowany z myślą o najnowszej, czwartej, edycji tego systemu dla drużyny doświadczonych postaci na 5-8 kręgach.

Morze Sargassowe: “Ciapciaki”

Oglądałeś Piratów z Karaibów? Chciałeś kiedyś być marynarzem żeglującym po pełnym morzu? Zapewne tak. 

Ale czy mógłbyś być działomistrzem – szaleńcem, który wysadza wszystko w powietrze? Albo bosmanem, który karze żeglarzy, rozkazując im łapać kury na okręcie? Lub też młodą panią Kapitan, która o żeglowaniu ma pojęcie jak wół o gwiazdach, a całe doświadczenie czerpie z romantycznych powieści o piratach? 

Mało Ci? Dodaj do tego liniowy okręt wojenny, kilkuset załogantów i bezmiar oceanu…

Pytaniem nie jest czy przeżyjecie, ale jak długo uda Wam się pozostać przy zdrowych zmysłach…

PRZYCZAJONY TOWAR, UKRYTA SKRZYNIA

Wypoczęci? Zdrowi? Dobrze, ponieważ mam dla was kolejną robotę, która nie cierpi zwłoki.

Nie jest to tajemnicą, że za kilka dni do Altdorfskiego portu przypłynie okręt „Niewzruszony”, płynący do nas prostą drogą z Marienburga. Co zaś ujawnione nie jest to ładunek przewożony tymże okrętem.

Dzięki informacjom, które pozyskałem, śmiem wątpić, że statek Kapitana Winfreda Steinbachera przewozi tylko zboże i skóry. Straży, ponoć roi się na pokładzie jak mrówek, a to może oznaczać tylko jedno…

Zatem do dzieła! Czas to pieniądz, a nie płacę wam za siedzenie na tyłkach i picie piwa…

W DZIEŃ BIAŁY MORZE ŚPIEWA

Są na zawsze przeklęci, widma przedwiecznego świata – nieumarła załoga Ponurego Rogera. Statek pojawia się we mgle i równie szybko znika, a ranieni trupią bronią konają w męczarniach. Podobno sprzedali dusze morskim diabłom albo sami mianowali się heroldami śmierci. Jedno jest pewne – szukają czegoś. Albo kogoś. A nie chciałbym być w skórze tego, kogo nie zabiją na miejscu, a wezmą na swój ponury pokład…

Piracka załoga Ponurego Rogera próbuje odnaleźć morską wiedźmę, która zna drogę do Źródła Młodości. Tylko tam będą mogli pozbyć się klątwy, przez którą nie mogą umrzeć duchem, jednak ciałem już dawno podzielili los umarłych.

BYLE DO RANA

Piękny port gdzieś na Karaibach. Trudny poranek. Postaci graczy, ekipa pirackiego statku budzi się po mocno zakrapianej wieczornej bibce, która odbyła się na ich statku. Mieli co świętować, w końcu zdobyli pokaźny skarb zebrany z jednego statku kupieckiego tchórzliwych żabojadów. Na imprezie pojawiło się wiele znanych im osób, choć niekoniecznie lubianych, którzy dowiedzieli się, że świętują swój sukces na statku.

Co wydarzyło się przez ostatnie 12 godzin? Gracze poznają to za pomocą retrospekcji, które pokażą im bardziej lub mniej właściwą wersję historii, tym bardziej że zależna będzie ona właśnie od decyzji graczy. Zapraszam więc na prawdziwą komedię pomyłek, w której centrum znajdują się oczywiście nasi piraci.

S.O.S. Persephonē

Cztery dni temu miało miejsce zuchwałe włamanie do muzeum w Arkham. Sprawcy ukradli wiele eksponatów, zabili dwóch strażników i zniknęli. Część wystawianej kolekcji należała do jednego z bogatszych mieszkańców miasta, Wilbura Stanleya Westfilda III. 

Jest późne popołudnie. Gabinet wypełniony jest aromatycznym dymem cygar. Sam Wilbur siedzi przy ogromnym mahoniowym biurku i kończy właśnie swój monolog.

– Więc rozumiecie Państwo, że pośpiech jest w tym wypadku bardzo wskazany. “Persephonē” opuściła port w Bostonie dwa dni temu. Dzisiaj rano nadali, że padł im silnik, więc jest duże prawdopodobieństwo, że uda się ich dogonić. Niestety kompetencje Policji oraz FBI nie sięgają tak daleko od brzegu – skłonił głowę w stronę jednego z oficerów w mundurze siedzącego na sofie – dlatego do akcji wkraczam ja, a właściwie Państwo. Potrzebuję odzyskać skradzione z muzeum eksponaty. Mają one dla mnie wartość sentymentalną oraz są pamiątkami rodzinnymi. Muzeum również ucieszy się z powrotu zrabowanych skarbów. Do Państwa dyspozycji oddaję jeden z moich najszybszych statków wraz z doświadczoną załogą. Wy musicie tylko sprowadzić Persephonē lub jej skradziony ładunek z powrotem do Bostonu. Cena nie gra roli.